امروزه جوامع با جدیت تمام به دنبال تحقق بخشیدن به برنامه های تعیین شده خود در ارتباط با رشد اقتصادی هستند. در این میان اما، افزایش مصرف فولاد به عنوان عاملی تعیین کننده در رشد اقتصاد امری انکار ناشدنی است. دولت ها در جهت رفع نیاز به محصولات فولادی همواره در صدد بوده اند تا کارخانجاتی را در کشور خود بنا نمایند. به دلیل اینکه ساخت کارخانه های تولید فولاد خام از یک سو هزینه بالایی را طلب می کند و از سوی دیگر خصوصا در کشورهای پیشرفته با مسائل زیست محیطی شدیدی رو به روست، ساخت کارخانجات نورد و استفاده از فولاد خام سایر تولیدکنندگان در دستور کار برخی دولت ها قرار گرفته است. در جهت حمایت از تولیدات این کارخانجات نورد، عوارض سنگینی بر روی واردات محصولات نهایی به این کشورها وضع گشته است که بحث صادرات مقاطع به این کشورها را تا حد زیادی دشوار و در برخی موارد ناممکن می سازد.
با این حال، صادرات محصولات میانی به این کشورها می تواند از جذابیت خاصی برای تولیدکنندگان فولاد خام برخوردار باشد. چرا که از این نوع صادرات به عنوان صادرات مزیتی یاد می کنند. با آغاز دور جدید افزایش قیمت محصولات میانی در منطقه سی آی اس، کمپانی اوراز روسیه قصد دارد تا صادرات بیلت و اسلب خود را افزایش دهد. با توجه به قیمت های جدید پیشنهادی این کمپانی در محدوده ۵۴۰ دلار فوب بندر ناخدا برای بیلت و حاشیه سود مناسب، این فولادساز قصد دارد تا کل صادرات محصولات میانی خود را تا ۲۷ درصد افزایش داده و به ۳۰۲ هزار تن برساند. در این میان، سهم بیلت ۲۰۷ هزار تن می باشد که در مقایسه با ماه قبل افزایش ۲۰ درصدی دارد. صادرات اسلب نیز نسبت به ماه قبل ۵۰ درصد افزایش خواهد یافت و به ۹۵ هزار تن خواهد رسید.
در حال حاضر در کشور ما نیز چنین شرایطی حاکم است و وفور نوردکاران خصوصا در بخش مقاطع طویل باعث شده تا رقابت بسیار سخت شود. از طرفی مزیت فولاد کشور در حال حاضر در بخش میانی است و با توجه به جمیع شرایط موجود اعم از کیفیت، عوارض وارداتی به کشورهای هدف، تعدد بازارهای صادراتی و … می توان از این نوع صادرات به عنوان صادرات مزیتی نام برد. با توجه به اوضاع حاکم بر بازارهای جهانی، به نظر می رسد آینده صنعت فولاد به دست بازیگران فعال در بخش محصولات میانی رقم خواهد خورد.
کارگاه تحلیل بورس فولاد
آرتان پرس
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه