پس از ۱۲ ماه تاخیر به واسطه بیماری همه گیر کرونا ، کنفرانس حمایت از محیط زیست کوپ ۲۶ بالاخره برگزار شد. مذاکرهکنندگان دولتی، همراه با گروههای سنتی بازیگران غیردولتی، برای یک کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد. که توسط جان کری سفیر محیط زیست ایالات متحده به عنوان «آخرین فرصت برای بهتر شدن وضعیت اکوسیستم» برای جلوگیری از بدترین پیامدهای زیستمحیطی جهان توصیف ، به گلاسکو رفتهاند.آلایندگی محیط زیست به عنوان یک بحران فراگیر می تواند اقتصاد جهان را به ورطه نابودی بکشاند.
*** رهبران جهان به دنبال راه های عملی برای کاهش آلایندگی محیط زیست
در چند روز گذشته شاهد بودیم که رهبران جهان برای جلسات و سخنرانیهای سطح بالا گرد هم آمدهاند و چندین اعلامیه و تعهد را به امضاء رساندند. به نظر می رسد که کاهش آلایندگی محیط زیست به عنوان یک مقوله مهم در جمع کشورهای صنعتی شناخته شده است. برای مثال، ائتلافی متشکل از ۱۰۰ کشور متعهد شده اند که تا سال ۲۰۳۰ به جنگل زدایی پایان داده و این روند را معکوس کنند . هند هدف آلایندگی صفر را برای سال ۲۰۷۰ تعیین کرده است. این کشور اعلام کرده که ۵۰ درصد انرژی تا سال ۲۰۳۰ از منابع تجدیدپذیر تامین خواهد شد. اما کار واقعی زمانی آغاز خواهد شد که روسای جمهور و دیگر رهبران از آنجا خارج شوند. و نمایندگان مذاکرات را به طور جدی آغاز کنند.
*** مشکلات مهم بر سر راه جلسات هم اندیشی کاهش آلایندگی محیط زیست
مذاکره کنندگان در فهرست کارهای گروهی که باید کشورها انجام دهند چند مشکل دارند. اولین مسئله، مرتب کردن برخی از اهداف نامناسب است. به ویژه، “کتاب قوانین پاریس” و قوانین مرتبط با ” ماده ۶ ” (حکم بر انتقال کاهش انتشار بین کشورها) که در پایان COP 25 حل نشده باقی مانده است.این قوانین نوانسته اند اجماع جهانی ایجاد کنند.
امور مالی آب و هوا نیز مورد بحث قرار خواهد گرفت. به طور کلی توافق شده است که هدف موجود برای تامین مالی ۱۰۰ میلیارد دلاری در سال تا سال ۲۰۲۳ نادیده گرفته شده است. ریاست COP این موضوع را به عنوان یک نتیجه کلیدی COP شناسایی کرده است.
*** جاه طلبی ریاست COP برای رسیدن به اهداف نشست
در نهایت، ریاست COP به دنبال تسریع جاه طلبی است. چرا که از کشورها خواسته می شود تا اهداف کاهش انتشار سال ۲۰۳۰ را ارائه دهند که با رسیدن به صفر خالص تا اواسط قرن مطابقت دارد. گزارش اخیر IPCC نشان میدهد که دما در حال حاضر ۱٫۱ درجه سانتیگراد افزایش یافته است . انتظار میرود که گرمایش جهانی در ۲۰ سال آینده به ۱٫۵ درجه سانتیگراد برسد و اگر کاهش قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانهای انجام نشود، میتواند باز هم بالاتر رود. بنابراین، ریاست COP قصد دارد تا اواسط قرن صفر خالص آلایندگی را تضمین کند. و رشد ۱٫۵ درجه ای دمای هوا را به متوقف سازد.آلایندگی محیط زیست موضوعی بود که ریاست این کنفرانس بیشترین تاکید را بر آن داشت.
در سال ۲۰۲۰، ۱۸۶۰ میلیون تن فولاد تولید شد و مجموع انتشار مستقیم از سهم کشورهای شرکت کننده در این همایش حدود ۲٫۶ میلیارد تن بود که بین ۷ تا ۹ درصد از انتشار CO2 در این گزارشات رشد داشته است.
*** ساختار سنتی کارخانه های فولادی و لزوم تجدید نظر در آنها
اندرو پورویس معتقد است که گذار صنعتی در این مقیاس به آلایندگی صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ یا ۲۰۷۰ (همراستا با توافقنامه اصلی پاریس) صنعت ما را کاملا متحول خواهد کرد. کارخانههای فولادی به مدت ۵۰ سال ساختار اولیه یکسانی داشتهاند. کورههای کک، کارخانه تجمع، کوره بلند، BOF، یا احتمالاً یک EAF و به دنبال آن ریختهگری و تکمیل. کارخانه فولاد آینده کاملاً متفاوت به نظر می رسد. و مجموعه ای کاملاً متفاوت از فن آوری ها و مهارت ها را به کار خواهد گرفت.آلایندگی محیط زیست باید در بخش فولاد کاملا برطرف گردد. این یک هشدار مهم است.
اندرو پورویس در بخشی از سخنرانی خود اعلام کرد. که زمان آن فرا رسیده است که بخشی از صنعت فولاد باشیم و چشم جهان به ما و همچنین مذاکرات در گلاسکو است. خبر خوب این است که ابتکارات زیادی برای حمایت از گذار صنعت فولاد در حال برنامه ریزی و راه اندازی است. من مشتاقانه منتظر به اشتراک گذاشتن اخبار مربوط به این موارد طی دو هفته آینده اینجا در اسکاتلند هستم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه