از زمانی که بحث قیمت گذاری و عرضه همه محصولات فولادی همچنین سنگ آهن در بورس کالا مطرح شد تا حالا که این کار به مرحله اجرا درآمده همواره موافقان و مخالفان بسیاری داشته اما اکنون فولادی‌ها بدلیل اینکه منافع حداکثری آنها کاهش پیدا کرده به عرضه سنگ آهن در بورس کالا معترض شده اند.
* عدم رشد متوازن زنجیره تولید سنگ آهن
به گزارش آرتان پرس، رئیس انجمن سنگ آهن با اشاره به عدم رشد متوازن زنجیره تولید سنگ آهن طی سال‌های گذشته گفت: یک حلقه سود بسیار برده اما یک حلقه ضعیف نگاه داشته شده و تحت فشار قیمتی اجازه رشد پیدا نکرده است. دولت در سال‌های گذشته تصمیم گرفت، مدیریت بازار تولید فولاد را بر عهده بگیرد و به واسطه بخشنامه‌های متعدد قیمت‌ها را تعیین و کنترل کند. هرچند انگیزه دولت برای ورود به این بازار به این جهت بود که تولیدکنندگان پایین‌دست، بدون مواد اولیه نمانند اما این تصمیم زمینه بهره فراوان فولادسازان و به‌ویژه تولیدکنندگان شمش را فراهم آورد.
* فروش تولیدات به قیمت جهانی
وی در ادامه افزود:
شرکت های فولادی با قیمت‌های دستوری دولت به مواد اولیه ارزان قیمت دسترسی پیدا می‌کردند اما همین گروه که مواد اولیه ارزان در اختیار داشتند، حاضر نمی‌شدند تولید را با قیمت‌های ارزان و با همان قیمت‌های یارانه‌ای به صنایع پایین دستی بفروشند. رایزنی‌های مختلف این گروه طی سالیان باعث شکل‌گیری نظام قیمتی بر مبنای قیمت‌های جهانی شد. این رویه باعث شده بود، حلقه‌های ابتدا و انتهای زنجیره فولاد، بسیار ضعیف شده و بدون سود منطقی فعالیت کنند در عوض فولادی‌ها از فشار حداکثری به سایر حلقه‌ها، سودهای کلان می‌بردند.
* استقبال از عرضه سنگ آهن در بورس
مهرداد اکبریان ادامه داد:
برای حل این مشکل راهکارهای زیادی پیشنهاد شد. از جمله عرضه همه محصولات در بورس کالا تا قیمت همه کالاها در بازار براساس عرضه و تقاضا و بصورت واقعی کشف شود. اقتصاد آزاد بهترین راه برای رسیدن به تعادل و ثبات قیمتی در بازار است. بنابراین از عرضه محصولات در بورس استقبال شد. پس از ابلاغ این تصمیم، سنگ آهنی‌ها محصولات گندله را به بورس عرضه کردند اما این اتفاق مورد اعتراض فولادسازان قرار گرفت. چراکه منافع حداکثری آنها کاهش پیدا می‌کرد.
وی همچنین عنوان کرد:
فولادسازان به مسئله عرضه سنگ آهن کاملاً صنفی نگاه می‌کنند و به دنبال کسب بالاترین آورده هستند اما برای داشتن یک تولید پایدار لازم است به مسائل بصورت ملی نگاه کرد و به دنبال سودهای کوتاه مدت و مقطعی نبود. در این شرایط اقتصادی که سایه تحریم و امکانات حداقلی وجود دارد و سرمایه ها محدود است، نباید به دنبال منافع حداکثری برای یک گروه خاص بود. اگر بازار قیمت‌ها را متناسب با تولید عرضه شده و تقاضای موجود در بازار تعیین کند و کوچک‌ترین دخالت از سوی دولت نیز حذف شود به عالی‌ترین شکل فعالیت خواهد کرد.
* افزایش تولید سنگ‌آهن نیازمند تصمیم کلان ملی
این فعال و کارشناس حوزه سنگ آهن تصریح کرد:
۶۰ میلیون تن کنسانتره و گندله تولید می‌شود که سنگ‌آهن مورد نیاز این مقدار تولید در داخل وجود دارد. تمامی سنگ‌آهن مورد نیاز از منابع داخلی فعلاً در حال تأمین است. اما اگر قرار باشد تولید فولاد با همین سرعت ادامه پیدا کند و هر ۶ ماه یک‌بار کارخانه متقاضی سنگ‌آهن وجود داشته باشد دیگر با میزان تولید فعلی نمی‌توان به نیازها پاسخ داد و حتماً لازم است افزایش تولید صورت گیرد. این اتفاق فرایندی بلندمدت است که از گرفتن مجوز تا اکتشافات، تجهیز و خرید ماشین‌آلات و طی مراحل متعدد دیگر باید برای تأمین سنگ آهن انجام شود.
رئیس انجمن سنگ آهن با بیان اینکه این افزایش تولید از عهده یک بخش خاص برنمی‌آید، اظهار کرد:
افزایش تولید سنگ‌آهن نیازمند تصمیم کلان ملی است و اگر بنا باشد بیش از ظرفیت فعلی تولید داشت، باید برای سنگ‌آهن تصمیمات اساسی گرفته شود. اگر دولت پایبند به تولید ۵۰ تا ۷۰ میلیون تن فولاد است، باید برنامه‌های توسعه‌ای در بخش معادن را از همین امروز آغاز کند. در این مسیر، قیمت‌گذاری دستوری و ارزان نگاه‌داشتن قیمت سنگ‌آهن، مانع بزرگ اجرای برنامه‌های توسعه است که درنهایت می‌تواند زیان فولادسازان را در آینده موجب شود.
* سخن آخر
وقتی سهم سود معدنی‌ها کم شود، انگیزه سرمایه‌گذاران کاهش می‌یابد و در نتیجه جلوی توسعه گرفته می‌شود. چگونه می‌توان یک بخش را حمایت نکرد و حتی تنبیه کرد اما انتظار افزایش کارآیی و تولید داشت. بالغ بر ۱۰۰ میلیون تن سنگ‌آهن تولید می‌شود اما برای چهار سال آینده نیاز به این محصول به ۱۸۰ میلیون تن خواهد رسید. این افزایش ۸۰ درصدی با فشارهای قیمتی شدید، چگونه محقق خواهد شد؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه