تصمیمات لحظه‌ای مسئولان، صنعت فولاد را سردرگم کرد!

عضو هیات مدیره انجمن نوردکاران گفت: با تصمیم دولت صادرات با استفاده از کارت‌های بازرگانی برای عموم آزاد شد و این اتفاق موجب شده بسیاری از کشورهای خارجی با استفاده از این کارت‌ها به صادرات کشور لطمه بزنند.

* آزادسازی کارت بازرگانی برای عموم به فولاد کشور ضربه زد

به گزارش آرتان پرس، علی محمد ابوئی مهریزی با اشاره به تداوم وضعیت رکودی بازار فولاد، اظهار داشت: رکود در بازار جهانی و داخلی همیشه خود را ترمیم می‌کند اما متاسفانه در حال حاضر در بازار داخلی مصرف فولاد انباشت شده است. همچنین با حکم دیوان عدالت اداری، صادرات با استفاده از کارت‌های بازرگانی برای عموم آزاد شد و بسیاری از کشورهای خارجی با استفاده از این کارت‌ها به صادرات کشور لطمه زدند.

وی درباره مشکلات فولادسازان ایرانی در مسیر صادرات گفت:

ظرفیت تولید در بسیاری از حلقه‌های زنجیره فولاد کشور به مراتب بیش از نیاز کشور است، بنابراین صادرات تنها راه تداوم تولید و حفظ موقعیت‌های شغلی در زنجیره فولاد کشور است، این درحالی است که سال‌ها تحریم ایران از سوی سایر کشورها، مانعی بزرگ برای فروش فولاد و محصولات فولادی ایران در بازارهای جهانی به‌شمار می‌رود.

عضو هیات مدیره انجمن نوردکاران افزود:

خریداران و مصرف کنندگان محصول شمش را بهتر از میلگرد خریدند و قیمت‌های داخلی ایران در میلگرد و شمش، بالاتر از قیمت‌های جهانی نرخ گذاری شده‌اند. بر همین اساس، استفاده از آب، برق، گاز و انرژی در کشور را هزینه کردیم و در نهایت مصرف بیشتر را کشور عراق و کشورهای همسایه استفاده می‌کنند.

ابوئی مهریزی تصریح کرذ:

با توجه به چالش‌های ناشی از تحریم، از دولت انتظار می‌رود امتیازاتی را در اختیار صنعتگران قرار دهد یا با ارائه راهکارهایی مانند حذف معافیت مالیاتی صادرات، درصدد جبران این شرایط دشوار تحمیلی به صنایع باشد. با این وجود، دولت نه ‌تنها اقدام مثبتی را برای حمایت از صنایع و صادرات فولاد ترتیب نداده بلکه با وضع عوارض صادراتی، فروش محصولات تولید شده در این زنجیره را با چالش‌های جدی روبرو کرد.

وی در پایان با بیان اینکه علاوه بر کالاهای خام و نیمه خام، برای کالاهای تکمیلی نیز عوارض وضع شده است، اظهار داشت:

متاسفانه در صنعت فولاد هوشمند عمل نکردیم و بازخورد خوبی نگرفتیم، بنابراین نمی‌توانیم در این زمینه به‌روز باشیم. در واقع، مهم‌ترین مشکل در فولاد این است که مسئولان و سیاست‌گذاران به صورت لحظه‌ای تصمیم می‌گیرند که در نهایت این تصمیمات منجر به صدمات خواهد شد.