براساس آمار انجمن جهانی فولاد ایران در سال ۲۰۱۰، دومین وارد کننده خالص فولاد در دنیا بود؛ اما پس از ۱۰ سال نه تنها توانست به جمع ده کشور برتر فولادساز جهان راه یابد بلکه در سال ۲۰۲۲، پانزدهمین صادرکننده فولاد جهان نیز شد.
* صنعت فولاد تاب آوری چالش‌های جدید را دارد؟
به گزارش آرتان پرس، رسول خلیفه سلطانی، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در پاسخ به این پرسش که صنعت فولاد تاب آوری چالش‌های جدید را دارد؟ اظهار داشت: صنعت فولاد را می‌توان به جرأت یکی از چند صنعت بالنده ایران پس از انقلاب دانست، چرا که این صنعت به ویژه پس از ورود بخش خصوصی به آن در سال‌های انتهایی دهه ۷۰ موفق شده روند صعودی خود را حتی در شدیدترین تحریم‌ها ادامه دهد. براساس آمار انجمن جهانی فولاد ایران در سال ۲۰۱۰، دومین واردکننده خالص فولاد در دنیا بود اما پس از ۱۰ سال نه تنها توانست به جمع ده کشور برتر فولادساز جهان راه یابد بلکه در سال ۲۰۲۲، پانزدهمین صادرکننده فولاد جهان نیز شد.
به گفته وی، اهمیت این موفقیت زمانی مضاعف می شود که توجه کنیم اقتصاد کشور به ویژه در ۵ سال اخیر تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار داشته و آمریکا نه تنها صنعت فولاد ایران بلکه تک تک شرکت‌های بزرگ فولاد کشور را در لیست تحریم‌های خود قرار داده است! در همین سال‌های تشدید تحریم‌ها این صادرکنندگان فولاد بوده‌اند که با تخصص، مهارت و هوشمندی موفق شده‌اند علاوه بر تامین ارز مورد نیاز خود، حتی نیاز ارزی صنایع دارویی و خودروسازی را نیز مرتفع کنند.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران گفت:
این صنعت موفق و پویا در کنار مصائب تحمیل شده بیرونی، با چالش‌های درون اقتصاد کشور از قیمت گذاری دستوری گرفته تا ضعف در زیرساخت‌ها و بخشنامه‌های غیرکارشناسی نیز دست و پنجه نرم کرده اما اکنون به قدری تحت فشار قرار گرفته که به نظر می‌رسد تاب‌آوری آن به صفر رسیده است و دیگر توان تحمل هیچ جالش جدیدی را ندارد.
سلطانی بیان کرد:
محدودیت‌های تامین برق و گاز و آب مورد نیاز که موجب توقف و کاهش تولید کارخانجات فولادی حتی تا نیمی از سال هم شده است، افزایش‌های شدید نرخ حامل‌های انرژی با رشد بیش از ۳۰ برابری نرخ گاز و ۲۵ برابری نرخ برق در ۴ سال گذشته، سیاست های محدود کننده صادرات از جمله وضع عوارض صادراتی و حذف معافیت مالیاتی صادرات محصولات زنجیره فولاد که به نوعی شلیک به نیروهای خودی تلقی می‌شود، تداوم رویکردهای دستوری در تنظیم بازار فولاد از الزام به عرضه همه محصولات تولیدی در بورس کالا گرفته تا دخالت‌های مستقیم و غیرمستقیم در نظام کشف رقابتی قیمت و همچنین تداوم رکود در بازارهای مصرفی فولاد و همچنین عدم اعمال سیاست‌های تحریک تقاضا برای آن چند چالش عمده‌ای است که به ویژه در یکی دو سال اخیر گریبان تولیدکنندگان فولاد کشور را گرفته است، به طوری که میانگین حاشیه سود تولید فولاد را به کمتر از ۱۰ درصد رسانده و در صورت تداوم این فشارها بسیاری از واحدهای تولیدی را به مرز تعطیلی اجباری می‌رساند.
وی افزود:
با چالش‌هایی که وصف آن رفت، مزیت‌های نسبی تولید فولاد در کشور یعنی انرژی و مواد اولیه ارزان در حال از دست رفتن است، این در حالی است که تولیدکنندگان فولاد ایران از مزایایی که فولادسازان در دیگر کشورها از آن سود می‌برند، محروم هستند. به طور مثال، بهره‌های بانکی که فولادسازان ایرانی در ازای دریافت تسهیلات پرداخت می‌کنند ۲۵ تا ۳۰ درصد است در حالی که برای فولادسازان رقیب فعال در دیگر کشورها این رقم زیر ۵ درصد است.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تاکید کرد:
در صورتی که نگاه سیاستگذاران در تصمیم گیری‌های موثر بر صنعت فولاد اصلاح نشود، نه تنها شاهد توقف سرمایه گذاری در صنعت فولاد کشور و پیامدهای ناگوار آن در همه بخش‌های اقتصادی و اجتماعی از جمله اشتغال و ارزآوری و مسئولیت‌های اجتماعی خواهیم بود بلکه متاسفانه جایگاه ایران در فولاد جهان نیز تنزل پیدا خواهد کرد و نتیجه زحمات چندین و چند ساله فولاد مردان کشور از دست خواهد رفت. امید که دولتمردان، هشدارهای دلسوزانه صنعتگران را بشنوند و از تشکل‌های تخصصی صلاحیت دار که بازوی کارشناسی رایگان دولت‌ها هستند، برای اتخاذ تصمیمات خود بهره بگیرند تا انشالله شاهد اعتلای صنعت و اقتصاد میهن از جمله در فولاد باشیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه