آژیر قرمز در صنعت فولاد چین: تلاش‌های ناکام برای کنترل مازاد تولید!

اقدامات اخیر چین برای کنترل صنعت فولاد ناکافی است. چین از ۲۳ آگوست فرآیند تایید تبادل ظرفیت جدید فولاد را به‌تعلیق درآورد تا سیاست‌های قدیمی خود را بازنگری کند. هدف از این بازنگری کاهش ظرفیت کلی چدن و فولاد خام و افزایش سهم تولید فولاد از طریق کوره‌های الکتریکی (EAF) است. با این حال، این اقدام به عقیده برخی کارشناسان بسیار دیر انجام شده است و رشد صنعت فولاد همچنان ادامه خواهد داشت.

علی‌رغم کاهش تقاضای داخلی و شرایط نامساعد بازار، تاسیسات جدیدی که از قبل تایید شده‌اند، قرار است تا پایان ۲۰۲۶ به بهره‌برداری برسند. صنعت فولاد چین برای بازگشت به سودآوری و توسعه پایدار نیازمند کاهش ظرفیت تولید است. همچنین افزایش اهداف صرفه‌جویی در انرژی و اعمال هزینه‌های بیشتر برای انتشار کربن می‌تواند منجر به خروج کارخانه‌های ناکارآمد از این صنعت شود.

توسعه ظرفیت

سیاست تبادل ظرفیت فولاد که از سال ۲۰۱۸ آغاز شد، به‌جای کاهش ظرفیت، منجر به افزایش سریع تولید فولاد چین شد. طبق گزارش‌ها، ظرفیت تولید فولاد خام چین در سال ۲۰۱۹ حدود ۴۲ میلیون تن و در سال ۲۰۲۰ حدود ۱۵ میلیون تن افزایش یافته است.

چین از سال ۲۰۲۱ تا آگوست ۲۰۲۴ بیش از ۱۵۲ میلیون تن ظرفیت جدید تولید فولاد خام را راه‌اندازی کرده است. با این حال، پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۶ حدود ۲۰۱ میلیون تن ظرفیت جدید وارد مدار شود. برخی کارشناسان نسبت به تکمیل این پروژه‌ها به دلیل کاهش تقاضای فولاد و زیان‌دهی کارخانه‌ها تردید دارند.

با افت بخش مسکن و کندی پروژه‌های زیرساختی، انتظار می‌رود تا زمانی که برخی از کارخانه‌های فولاد به طور دائم از این صنعت خارج نشوند، بهبود چشمگیری در سودآوری صنعت رخ ندهد.

کاهش تقاضا و تاثیرات کربن‌زدایی

انتظار می‌رود ظرفیت تولید فولاد چین تا اواسط سال ۲۰۲۴ به حدود ۱.۲۵ تا ۱.۳ میلیارد تن برسد. با این حال، تقاضای فولاد طی ۵ تا ۱۰ سال آینده ممکن است به ۷۵۰ تا ۸۰۰ میلیون تن کاهش یابد و این به معنای لزوم کاهش ۲۰ درصدی ظرفیت فعلی است.

در سال ۲۰۲۳، مصرف داخلی فولاد چین ۳ درصد کاهش یافت و این روند نزولی در سال ۲۰۲۴ نیز ادامه داشته است. انتظار می‌رود با اجرای سخت‌گیرانه‌تر قوانین مربوط به کاهش مصرف انرژی و انتشار کربن، کارخانه‌های ناکارآمد بیشتری از چرخه تولید خارج شوند.

چین همچنین برنامه دارد تا تا سال ۲۰۲۵ مصرف انرژی به ازای هر تن فولاد را بیش از ۲ درصد کاهش دهد و این ممکن است نیازمند کاهش ۳۰ میلیون تنی تولید فولاد خام تا سال ۲۰۲۵ باشد.