کاهش کربن تولید فولاد، چالش بزرگی در گذار جهانی به انرژی پاک است. مانع اصلی، تمایل یا توانایی محدود مصرف کنندگان برای پرداخت هزینه بیشتر برای فولاد سبز است. این امر مستلزم مداخله دولت برای ایجاد سیگنال های قیمت موثر و ایجاد تغییر در بخش مسئول تقریبا ۸ درصد از انتشار کربن جهانی است.
بحث اصلی حول موثرترین سازوکارهای سیاست گذاری می چرخد. گزینه ها از یارانه های مستقیم برای کارخانه های فولاد سبز یا محصولاتی که با فولاد سبز ساخته می شوند تا اجرای مالیات بر کربن که تولیدکنندگان را به اتخاذ فرآیندهای تولید پاک تر تشویق می کند، متغیر است.
ژاپن، بازیگر اصلی در تولید فولاد و خودرو (سومین تولید کننده بزرگ جهان)، اخیرا سیاست های جدیدی را رونمایی کرده است که هدف آن تشویق مصرف کنندگان، تولیدکنندگان و تولیدکنندگان فولاد به پذیرش فولاد سبز است.
وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت (METI) یارانه ای ۵۰,۰۰۰ ینی (۳۳۰ دلار آمریکا) را برای خودروهای انرژی پاک (CEV) تولید شده با استفاده از فولاد کم انتشار معرفی کرده است. این امر مکمل یارانه های مصرف کننده موجود تا سقف ۸۵۰,۰۰۰ ین برای خرید خودروهای الکتریکی و تا سقف ۵۵۰,۰۰۰ ین برای خودروهای الکتریکی هیبریدی پلاگین است که سال گذشته معرفی شد.
به گفته مت پولارد، تحلیلگر شرکت مشاوره انرژی پاک Climate Energy Finance، طرح METI شامل ارائه پیشنهادات توسط خودروسازان با جزئیات استراتژی های تهیه فولاد کم انتشار آنها است. یارانه ها سپس بر اساس درصد فولاد سبز مورد استفاده در وسایل نقلیه آنها تخصیص می یابد.
پولارد با تاکید، بر نیاز METI به انتشار عمومی روش های حسابداری کربن، تعاریف محصول سبز و آستانه های انتشار مورد استفاده برای تعیین واجد شرایط بودن برای یارانه ها تاکید می کند. شفافیت در این معیارها برای موفقیت و اعتبار برنامه ضروری خواهد بود. اثربخشی این رویکرد به جزئیات اجرای آن بستگی دارد.
بخش فولاد ژاپن که تقریبا ۸۵ میلیون تن در سال تولید می کند، عمدتا به کوره های انفجار مبتنی بر زغال سنگ متکی است. این امر آن را در مقایسه با بخش های فولاد ایالات متحده، اتحادیه اروپا و چین که ظرفیت کوره قوس الکتریکی بیشتری دارند، کربن فشرده تر می کند.
در حالی که یارانه های جدید ژاپن ممکن است مشوقی برای تغییر به سمت تولید فولاد سبزتر باشد، فناوری ها و فرآیندهای خاصی که اتخاذ می شوند، حیاتی خواهند بود.
گزینه های فولاد سبز و چالش ها:
یک روش امیدوارکننده شامل استفاده از هیدروژن برای کاهش سنگ آهن ارتقا یافته به آهن احیا مستقیم (DRI) یا آهن بریکت فشرده داغ (HBI) است. با این حال، ژاپن با یک مانع بزرگ روبروست: فقدان ظرفیت تولید هیدروژن سبز در مقیاس بزرگ به دلیل محدودیت تولید برق تجدیدپذیر. این امر چالشی برای پذیرش گسترده تولید فولاد سبز مبتنی بر هیدروژن ایجاد می کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه