بازار آهن آلات ایران در هفته‌های اخیر با ثبات نسبی قیمت‌ها همراه بوده است؛ اما این آرامش بیشتر شبیه به سکوتی پیش از طوفان است. مجموعه‌ای از عوامل جهانی، سیاسی و داخلی، آینده این صنعت راهبردی را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. تغییرات شکننده در قیمت سنگ آهن، رکود ساخت‌وساز، بازگشت تحریم‌ها و سیاست‌های داخلی همگی دست به دست هم داده‌اند تا فعالان بازار در شرایطی محتاطانه و پرریسک فعالیت کنند.
سیگنال‌های جهانی و فشار سنگ آهن
در بازار جهانی، سنگ آهن همچنان اصلی‌ترین شاخص جهت‌دهنده قیمت‌هاست. این ماده حیاتی طی هفته‌های اخیر حدود ۱۰۵ دلار معامله شده، اما ورود محموله‌های گینه به چین می‌تواند قیمت‌ها را حتی تا ۸۰ دلار کاهش دهد. چنین افتی برای کشورهای صادرکننده فولاد از جمله ایران تهدیدی جدی محسوب می‌شود. علاوه بر این، رکود تقاضا در بنادر دریای سیاه و شرق آسیا، کاهش جزئی قیمت میلگرد صادراتی چین و ترکیه و ثبات نسبی قیمت ورق گرم، همگی نشان‌دهنده تداوم فضای سرد جهانی هستند.
سایه تحریم‌ها بر صنعت فولاد ایران
بازگشت تحریم‌های شورای امنیت و فعال شدن مکانیسم ماشه فشار مضاعفی بر تولید و صادرات فولاد ایران وارد کرده است. هزینه‌های حمل‌ونقل و نقل‌وانتقالات مالی افزایش یافته و محدودیت در بازگشت ارز با نرخ‌های دستوری، رقابت‌پذیری محصولات ایرانی را در بازار جهانی کاهش داده است. کارشناسان بر این باورند که اصلاح سیاست‌های ارزی و تسهیل دسترسی به ارز برای واردات مواد اولیه می‌تواند بخشی از مشکلات را کاهش دهد؛ در غیر این صورت صادرات فولاد ایران بیش از پیش تهدید خواهد شد.
رکود ساخت‌وساز و استقلال نسبی از نرخ ارز
بازار داخلی فولاد نیز از رکود بخش ساختمان و پروژه‌های عمرانی تأثیر مستقیم گرفته است. برخلاف طلا و مس، نرخ ارز اثر محدودی بر بازار آهن دارد و بیشتر مقاطع فولادی به دلیل کنترل‌های نظارتی و محدودیت صادرات، از سفته‌بازی مصون مانده‌اند. تنها برخی ورق‌های تخت که وابستگی بیشتری به واردات دارند از تغییرات ارزی تأثیر می‌پذیرند. به همین دلیل قیمت‌ها در روزهای اخیر عمدتاً ثابت بوده و تنها کاهش‌های جزئی در میلگرد و تیرآهن مشاهده شده است. رکود تقاضا همچنان مهم‌ترین عامل بازدارنده رشد قیمت‌ها محسوب می‌شود.
نوسانات اخیر؛ میان ثبات و افت تدریجی
در بازار امروز، سیگنال‌های کاهشی در برخی مقاطع فولادی مشهود است. میلگرد در برخی کارخانه‌ها بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومان و تیرآهن بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان کاهش یافته است. فولاد مبارکه نیز برای برخی ضخامت‌های ورق سیاه کاهش ۲۰۰ تا ۷۰۰ تومانی اعمال کرده است. این تغییرات نشان می‌دهد فعالان بازار در وضعیت انتظار قرار دارند و از خریدهای سنگین خودداری می‌کنند. در چنین فضایی، هر تحول جدید در سیاست‌های ارزی یا بازار جهانی می‌تواند به سرعت بر تصمیم‌گیری‌ها اثر بگذارد.
چشم‌انداز مبهم پیش رو
بازار آهن آلات اکنون در نقطه حساسی قرار گرفته است. از یک سو نشانه‌های رکود جهانی و ورود سنگ آهن گینه فشار کاهشی بر قیمت‌ها ایجاد می‌کند؛ از سوی دیگر تحریم‌ها و سیاست‌های داخلی مسیر را دشوارتر کرده‌اند. ثبات نسبی اخیر شاید در کوتاه‌مدت آرامش بیاورد، اما در میان‌مدت آینده‌ای روشن به چشم نمی‌خورد. فعالان بازار تنها با مدیریت هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و امید به اصلاحات سیاستی می‌توانند مسیر سخت پیش رو را پشت سر بگذارند.
این شرایط نشان می‌دهد که آینده فولاد ایران بیش از آنکه در بازار جهانی تعیین شود، به تصمیمات داخلی و سیاست‌گذاری هوشمندانه گره خورده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه