رکود اقتصادی تایلند که از سال ۲۰۱۳ گریبان گیر این کشور شد به همراه کاهش سرمایه گذاری مستقیم خارجی و نیز کاهش صادرات سبب فشار بر بازار فولاد در این کشور شد. با این وجود نیاز به توسعه زیرساخت ها و پروژه های ریلی متنوع سبب امیدواری به افزایش تقاضا شده است. اختصاص سرمایه زیادی به بخش راه آهن می تواند واردات را بهبود ببخشد.
تایلند اکنون دومین وارد کننده و مصرف کننده فولاد در آسیا است. مصرف فولاد در این کشور از ۱۶/۶ میلیو ن تن در سال ۲۰۱۵ به ۱۹ میلیون تن در سال ۲۰۱۶ رسید که سهم واردات از این میزان ۴۰ درصد بوده است. با توجه به چشم انداز مثبت در بخش فعالیت های ساخت و ساز، می توان رشد سال به سال مصرف فولاد را در این کشور انتظار داشت.
مسئولان تایلند سعی کرده اند تا کاهش سرمایه گذاری خارجی رخ داده در کشور را جبران کنند. از علل کاهش سرمایه گذاری خارجی می توان به رکود اقتصاد جهانی، ساختار اقتصادی متمرکز بر محصولات با فناوری پایین و افزایش حقوق با نرخ زیاد نسبت به کشورهای همسایه اشاره کرد. دولت برای این منظور از سال ۲۰۱۵ برنامه ای ۵ ساله با بودجه ۷۵ میلیارد دلار جهت توسعه زیرساخت ها را اجرا می کند که به توسعه و گسترش ساختار ریلی کشور کمک به سزایی می کند.
زیر ساخت های حمل و نقلی به خصوص شبکه ریلی بسیار امید بخش است. در حال حاضر تنها در یک سوم بانکوک سیستم حمل و نقل عمومی در حال خدمت رسانی است و دولت با توسعه پروژه های حمل و نقلی تلاش دارد تا عملکرد اقتصادی و تثاضای فولاد را بخبود ببخشد. در سال گذشته دولت دستور العمل ۴ خط سریع السیر عمومی را تایید نمود. تخمین زده شده ۲۸۰۰۰۰ تن فولاد در ساخت این پروژه استفاده شود. همچنین جهت ساخت راه آهن از بانکوک تا چیانگ مایی به طول ۶۷۰ کیلومتر به ارزش ۱۲ میلیارد دلار با ژاپن توافق شده است.
شایان ذکر است کابینه تایلند فاز اول پروژه راه آهن تایلند-چین از بانکوک تا لائوس را تصویب کرد (۵/۲ میلیارد دلار). این پروژه به دو فاز تقسیم شده است که فاز اول در سال ۲۰۱۷ شروع و در سال ۲۰۲۰ خاتمه می یابد. کل پروژه ۵ سال به طول می انجامد و راه آهن ساخته شده پس از عبور از کوالا لامپور به ستگاپور خواهد رسید. از مزایای این خط راه آهن برای طرف چینی اتصال چین به جنوب شرق آسیاست که سبب می شود کالاهای چینی از طریق راه آهن به تایلند انتقال یابد.
تولید فولاد داخلی تایلند نمی تواند جوابگوی تمامی فولاد مورد نیاز این پروژه ها باشد و بنابراین نیاز به واردات فولاد خواهد بود. در سال ۲۰۱۶ واردات ریل با ۸۸ درصد افزایش نسبت به سال قبل به ۶۸۴۸۷ تن رسید. البته کار خانه های داخلی نیز در تکاپوی استفاده از موقعیت موجود هستند.
محمد امین رزمجو، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه